Połączenia gwintowe: analiza i regulacja procesu dokręcania
Połączenia gwintowe
Czas trwania szkolenia: 2 dni / 14 godzin lub 3 dni / 21 godzin
Połączenia gwintowe – podstawowe cele szkolenia
- Zdobycie wiedzy i praktycznych umiejętności doskonalenia i metod optymalizacji procesów dokręcania i kontroli połączeń gwintowych.
- Wskazanie istotnych czynników wywierających wpływ na finalną jakość połączenia gwintowego.
- Wskazanie metod i technik rozwiązywania problemów produkcyjnych związanych z operacją dokręcania łączników gwintowych.
Forma szkolenia
- Prowadzone jest w formie wykładów, ćwiczeń i warsztatów.
- Udział części teoretycznej (wykładowej) wynosi około 50%.
- Obliczenia, analizy i interpretacje dokonywane mogą być na podstawie danych z procesu Klienta.
Połączenia gwintowe – program szkolenia
Omówienie aspektów związanych z wytrzymałością materiałów (terminy i definicje):
- Wytrzymałość materiałów na rozciąganie.
- Granica sprężystości / granica plastyczności.
- Prawo Hooke’a.
- Odkształcenie, jako miara deformacji ciała poddanego siłom zewnętrznym (sprężyste i plastyczne).
- Wytrzymałość śrub określana klasą własności mechanicznych.
- Przelicznik wartości właściwości mechanicznych śrub: twardość / wytrzymałość.
Podstawowe parametry geometryczne w połączeniach gwintowych – wskazanie parametrów odgrywających istotną rolę w wytrzymałości połączenia gwintowego:
- Podział ze względu na zarys gwintu.
- Średnica podziałowa gwintu.
- Nominalna średnica wewnętrzna.
- Średnica rdzenia śruby.
- Średnia średnica powierzchni oporowej.
- Skok gwintu.
Obliczeniowe wyznaczenie wartości optymalnego momentu dokręcania Nm:
- Wzór Kellermanna i Kleina na moment obrotowy napinający.
- Metoda obliczania wartości współczynnika tarcia.
- Obliczenie naprężenia działającego na rdzeń śruby.
- Empiryczne metody wyznaczania początku plastyczności połączenia gwintowego w celu oszacowania optymalnego momentu dokręcania.
Trybologia czyli nauka o tarciu:
- Tarcie, podział tarcia ze względu na lokalizację i ruch.
- Prawo tarcia.
- Współczynnik tarcia, jako parametr mający istotny wpływ na jakość dokręcania oraz dobór optymalnej wartości momentu dokręcenia.
- Omówienie głównych czynników mających istotny wpływ na wartość współczynnika tarcia.
- Podział tarcia na tarcie statyczne i kinetyczne.
- Przedstawienie teorii Bowdena i Tabora dla metali opartej na modelu ścinania szczepień adhezyjnych.
Strategie dokręcania łączników gwintowych:
- Na określony moment lub kąt dokręcania.
- Dokręcanie jedno i wielokrokowe.
- Wykorzystanie tzw. kąta fazy wstępnej (ang. rundown angle) do wspomagania jakości dokręcenia.
Podstawy planowania eksperymentów DoE (Design of Experiments) z wykorzystaniem danych generowanych przez elektryczne narzędzia dokręcające:
- Plany pełno czynnikowe (ang. Full Factorial).
- Budowa tzw. krzywej dokręcania.
- Policzenie pola powierzchni pod krzywą dokręcania z wykorzystaniem całkowania numerycznego – sposób pozyskania informacji o jakości połączenia.
- Regulacja procesu z wykorzystaniem równoległoboku tolerancji – regulacja nastaw parametru wejścia (zmienna objaśniająca – X) poprzez sterowanie parametrem wyjścia (zmienna objaśniana Y).
Szkolenie prowadzone może być z użyciem programu MS Excel lub MS Excel i MiniTab.
Sugerowane jest dodanie trzeciego dnia praktycznych warsztatów z wykorzystaniem narzędzi montażowych Klienta.
Ciekawy artykuł
Profil uczestników
Szkolenie skierowane jest do:
- Inżynierów, technologów, techników, specjalistów ds. konstrukcji, produkcji i jakości.
- Osób odpowiedzialnych za regulację i optymalizację operacji dokręcania.
- Technologów, techników, pracowników laboratoriów pomiarowych, osób wykonujących pomiary procesów technologicznych.
- Osób z certyfikatami Green Belt i Black Belt metody Lean Six Sigma.
- Osób z certyfikatami metody Shainina (Red X): Apprentice, Journeyman, Technical Master.
Połączenia gwintowe – uczestnik nauczy się
- Zasad i metod weryfikacji jakości operacji dokręcania.
- Rozwiązywania problemów jakości dokręcania.
- „Szukania” przyczyn zrywania śrub podczas dokręcania.
- „Szukania” przyczyn samoistnego odkręcania się śrub po dokręceniu.