Rysunek techniczny – metody rzutowania

Rysunek techniczny – metody rzutowania

Istnieje kilka definicji rysunku technicznego. Zgodnie z niektórymi z nich, rysunek techniczny definiować można jako:

Rysunek techniczny – definicja 1:

Konwencja graficznego przedstawiania maszyn, mechanizmów, urządzeń, konstrukcji, układów, systemów, itp., dostarczająca pełnej informacji o działaniu, wykonaniu elementów oraz montażu przedstawianego obiektu. Rysunek techniczny jest formą idealizacji i uproszczenia rzeczywistych cech przedstawianych obiektów w celu ułatwienia ich opisu”. Źródło: Rysunek techniczny – Wikipedia, wolna encyklopedia.

Rysunek techniczny – definicja 2:

Rysunek przekazujący w sposób umowny dokładne informacje dotyczące kształtu, wymiarów itp. przedmiotów, które mają być wykonane. Źródło: rysunek techniczny – definicja, synonimy, przykłady użycia (pwn.pl).

Rysunek techniczny – definicja 3:

Rysunek techniczny to informacja techniczna na nośniku informacji, przedstawiana graficznie, zgodnie z przyjętymi zasadami i zwykle w podziałce. Źródło: Norma PN-ISO 10209:2012.

.

Postępująca globalizacja przemysłu i stały rozwój procesów produkcyjnych powoduje, że w rezultacie pracownicy na całym świecie posługują się różnorodną dokumentacją techniczną.

Podstawowym nośnikiem danych jest rysunek techniczny wyrobu.

To co wyróżnia ten rodzaj dokumentacji technicznej to różnorodny zakres stosowanych linii rysunkowych, wielu umownych symboli graficznych i przynależnych norm rysunkowych w zależności od branży. Szeroki zakres reguł i zasad rysunkowych stanowi specjalistyczną i uniwersalną formę międzynarodowego języka technicznego.

Bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu mogę stwierdzić, że dla osób pracujących lub zamierzających pracować w przemyśle znajomość rysunku technicznego w zakresie przynajmniej podstawowym powinna być obligatoryjna. Jest to obszar, w którym coraz więcej osób ma mniejszy lub większy problem.

Pracownikowi może ona zapewnić większy komfort pracy, co w konsekwencji będzie przekładało się na jej jakość. Dla pracodawcy zatrudnienie pracowników o takich umiejętnościach stanowi w pewnym sensie przewagę konkurencyjną, ponieważ w perspektywie czasu może ograniczyć koszty związane z błędnym opracowaniem i/lub interpretacją dokumentacji technicznej (warsztatowej) na wydziale produkcji / montażu.

Powyższa argumentacja daje podstawę do stwierdzenia, że takie podejście ma sens. Szczególnie kiedy spojrzymy na to z perspektywy biznesowej tzn. przykładowego budżetu, który został przyjęty na zrealizowanie danego projektu. Żadne odchylenia czasowe i kosztowe nie są dla nas satysfakcjonujące, szczególnie kiedy nasze budżety są ciasne, a narzucona przez nas marża jest niewielka.

Warto również wspomnieć, że utrzymanie pewnego poziomu technicznego wśród pracowników przekłada się znacząco na zwiększenie produktywności i jest wizytówką przedsiębiorstwa podczas współpracy m.in z kontrahentami na całym etapie realizacji projektu.

Główne definicje związane z metodami rzutowania, które należy znać podchodząc do tematu rysunku technicznego:

  • Widok – to rzut prostokątny przedstawiający widoczna część przedmiotu, a także w miarę potrzeby jego zarysy niewidoczne.
  • Przekrój –  to rzut przedmiotu po uprzednim wyobrażalnym przecięciu tego przedmiotu płaszczyzną (płaszczyznami przekroju).
  • Rzut prostokątny – to graficzne przedstawienie przedmiotu w określonej podziałce w postaci rzutów dwuwymiarowych. Kierunki rzutowania są prostopadłe do rzutni.
  • Rzutowanie – to odwzorowanie przedmiotów na płaszczyźnie rysunku według określonej metody rzutowania.
  • Rzutowanie prostokątne –  polega na odwzorowaniu przedmiotu znajdującego się w przestrzeni na płaszczyznę rzutu (rzutowania) wg określonej metody rzutowania w postaci rysunków dwuwymiarowych. Jest najbardziej rozpowszechnioną forma zapisu konstrukcji. W rzutowaniu prostokątnym kierunki rzutowania są równoległe do siebie i prostopadłe do rzutni. Rzutowanie przeprowadzamy wewnątrz wyobrażalnego prostopadłościanu rzutni, wewnątrz którego umieszczany jest dowolny rzutowany przedmiot, gdzie ściany prostopadłościanu są rzutniami. Liczba rzutów powinna być ograniczona do minimum, tzn. do tylu rzutów, które w sposób jednoznaczny odwzorują kształty przedmiotu. Dla prostych części z reguły wystarczają 3 rzuty. Jako rzut główny przyjmuje się taki rzut przedmiotu, który uwidacznia najwięcej szczegółów.
  • Płaszczyzna przekroju – płaszczyzna wyobrażalna, przecinająca w określonym miejscu przedstawiony przedmiot.

Jednym z najważniejszych zagadnień, podstawą, którą musi znać każdy pracownik pracujący z dokumentacją techniczną to metody rzutowania.

Metody rzutowania

Najczęściej stosowaną metodą rzutowania prostokątnego, są rzutowania wg metody:

Europejskiej – metoda rzutowania pierwszego kąta – oznaczane literą E.

Amerykańskiej – metoda rzutowania trzeciego kąta – oznaczane literą A.  

Szczegółowe informacje w tym zakresie określa norma: PN-EN ISO 5456-2:2002 – (Rysunek techniczny – Metody rzutowania – Część 2: Przedstawianie prostokątne).


W metodzie rzutowania prostokątnego wg metody europejskiej przedmiot rzutowany znajduje się przed rzutnią, natomiast w metodzie amerykańskiej za rzutnią (Rys.1.)

rysunek techniczny
Rys.1. Metody rzutowania prostokątnego.

Na rysunkach (w tabliczce rysunkowej) należy przedstawiać graficzny symbol zastosowanej metody rzutowania. Ma to na celu unikniecie ewentualnych nieporozumień w kwestii interpretacji rysunków, szczególnie w przypadku międzynarodowego obiegu dokumentacji konstrukcyjnej. Przykład graficznych symboli wraz z przykładami przedstawiono na Rys.2 i Rys.3.

rysunek techniczny
Rys.2. Europejska metoda rzutowania.
rysunek techniczny
Rys.3. Amerykańska metoda rzutowania.

Podsumowanie

Rzutowanie na rysunku technicznym jest podstawowym, ale jednocześnie bardzo ważnym zagadnieniem. Opanowanie prawidłowego zapisu rzutów przedmiotu i ich oznaczania na rysunku daje podstawę do opracowania dobrej jakościowo dokumentacji konstrukcyjnej bez „zaśmiecania” arkusza rysunku rzutami zbędnymi lub przedstawiającymi części w sposób nieczytelny i niejednoznaczny, co mogłoby doprowadzić do wadliwego wykonania przedmiotu.

Jeżeli ten etap rysunku technicznego jest wykonany dobrze, wówczas możemy myśleć o kolejnym etapie opracowania dokumentacji, jakim jest wymiarowanie rysunkowe.

Autor: dr inż. Paweł Tracz

Jeżeli artykuł Ci się podobał, to podziel się nim proszę w mediach społecznościowych:

Powiązane szkolenia:

Zaufali nam:

.

Co mówią nasi zadowoleni Klienci:

.

W przypadku pytań zapraszamy do kontaktu:

.


    Zapisz się do newsletter'a

    Podając adres e-mail wyrażam zgodę na otrzymywanie informacji zwrotnych.
    Więcej na temat naszej Polityki Prywatności