Zaawansowane techniki dokręcania łączników gwintowych

Czas trwania:

2 dni po 7 godzin (14 godzin).

Cel szkolenia

Przekazanie zaawansowanej wiedzy i praktycznych umiejętności doskonalenia i metod optymalizacji procesu dokręcania i kontroli połączeń gwintowych.

Opis szkolenia

Szkolenie przedstawia techniki dokręcania ze względu na zastosowane narzędzie, metodę i strategię dokręcania. Omawiane jest wykorzystanie zaawansowanych technik analizy statystycznej w doborze optymalnych metod dokręcania.

Profil uczestników

Szkolenie skierowane jest do:

• Osób, które odpowiadają za dobór narzędzi dokręcających w procesie produkcyjnym ze względu na kryterium jakości i kosztu.
• Specjalistów, którzy programują wkrętarki elektryczne i są odpowiedzialni za optymalne nastawy parametrów dokręcania.
• Inżynierów, technologów, techników, specjalistów ds. produkcji i jakości.
• Specjalistów odpowiedzialnych za regulację i optymalizację procesu produkcyjnego.
• Osób z certyfikatami Green Belt i Black Belt metody Lean Six Sigma.
• Specjalistów z certyfikatami metody Shainina (Red X): Apprentice, Journeyman, Technical Master.

Forma szkolenia:

Wykład, ćwiczenia, warsztaty.

Zdobyta wiedza / korzyści dla uczestnika

• Uczestnik zrozumie w stopniu zaawansowanym procesy dokręcania łączników gwintowych.
• Dowie się, jakie czynniki wpływają na jakość dokręcania śrub i nakrętek.
• Zrozumie jaki wpływ na jakość dokręcania wywiera zastosowane narzędzie, strategia i metoda dokręcania.
• Nauczy się dobierać odpowiednie wartości parametrów dokręcania wkrętarek elektrycznych tj. prędkość dokręcania, liczba kroków, wartości punktów przejścia pomiędzy krokami dokręcania.
• Zrozumie zjawisko relaksacji (spadek momentu na śrubie po dokręceniu) na połączeniu gwintowym i sposoby jego eliminacji.
• Nauczy się praktycznego wykorzystywania technik planowania eksperymentów.
• Prowadzenia analiz statystycznych dotyczących procesu dokręcania z użyciem programu MS Excel i Minitab.

Program szkolenia:

Techniki dokręceń ze względu na rodzaj zastosowanego narzędzia (narzędzia ręczne, pneumatyczne i elektryczne).

Ocena efektu relaksacji połączenia gwintowego – wpływ zastosowanego narzędzia, metody dokręcania oraz strategii na spadek momentu na śrubie po dokręceniu. Sposoby przeciwdziałania zjawisku relaksacji.

Rodzaje połączeń gwintowych: twarde i miękkie – dobór optymalnych metod i wartości parametrów dokręcania (przeciwdziałanie zjawisku przekroczenia momentu dokręcania ze względu na sztywność złącza (ang. „overshoot’).

Samoczynne luzowanie się połączeń i metody przeciwdziałania się temu zjawisku.

Strategie dokręcania – według:

• Kontrolowanej charakterystyki: dokręcanie na określony moment dokręcania lub moment i kąt dokręcania, dokręcanie w zakresie sprężystym oraz powyżej granicy plastyczności śruby.
• Zastosowanego narzędzia dokręcania: wkrętak ręczny w połączeniu z kluczem dynamometrycznym typu 2, pneumatyczny klucz o napędzie pulsacyjnym w połączeniu z kluczem dynamometrycznym typu 2, dokręcanie kluczem ręcznym typu 1, dokręcanie wkrętarkami o ciągłym napędzie elektrycznym.
• Zastosowanej techniki dokręcania: dokręcanie jedno i wielo-krokowe (stopniowe), dokręcanie z krokiem wstecznym.
• Sekwencyjnych metod dokręcania, dokręcanie wielowrzecionowe, sposoby oceny i porównania niezależnych wkrętarek.

Statystyczne metody doboru optymalnych wartości parametrów dokręcania tj.: prędkość obrotowa [rpm] w fazie „rundown” oraz w kroku finalnym dokręcania, przyśpieszenie do prędkości dokręcania w finalnym kroku, wartości momentu pośredniego pomiędzy kolejnymi krokami dokręcania, z wykorzystaniem:

• Optymalizacji operacji dokręcania z uwzględnieniem jednego czynnika (test F, testy t, jednoczynnikowa analiza wariancji).
• Optymalizacji operacji dokręcania z uwzględnieniem kilku czynników – wykorzystanie technik planowania eksperymentów DoE: plany pełno-czynnikowe, plany frakcyjne i ortogonalne plany Taguchi).

Przeczytaj artykuł

Metody prewencji operacji dokręcania:

Poka-yoke (metoda kontaktu, ustalonej wartości i koniecznego kroku) dla dokręcania z wykorzystaniem narzędzi ręcznych.

Error proofing dla dokręcania z wykorzystaniem zaawansowanych wkrętarek elektrycznych:

Wyznaczenie optymalnych granic kątowych dla momentu fazy wstępnej ( tzw. faza „rundown” – luźnego obrotu łącznika gwintowego przed stykiem z powierzchnią oporową łączonego elementu) oraz finalnego momentu dokręcania z wykorzystaniem miar pozycyjnych (kwantyli) lub poprzez dopasowanie optymalnego teoretycznego rozkładu zmiennej typu ciągłego.

Nakrętki samo zabezpieczające i samo ściskane (ang. self-locking and squeeze-lock nuts) oraz śruby z suchym klejem (mikrokapsułki) na gwincie (ang. threadlock) – sposoby obliczenia wartości zakresu kąta i momentu w celu wyznaczenia „okna” przejścia krzywej dokręcania.

Wykorzystanie metody „selftap” w przypadku dokręcania śrub formujących gwint (technologia, w której nakrętka jest bez gwintu).

Obliczenia wykonywane są z użyciem arkusza kalkulacyjnego MS Excel i programu analizy statystycznej Minitab. Przygotowane podczas szkolenia kalkulatory wykorzystane mogą być w celu prowadzenia badań optymalizacyjnych w przedsiębiorstwie.

Uczestnicy szkolenia wykonują pomiary a następnie wprowadzając je do przygotowanych kalkulatorów, dokonują analizy i interpretacji w celu wyciągnięcia wniosków. Ten sposób prowadzenia szkolenia gwarantuje lepsze zrozumienie tematu, a także znacząco zwiększa prawdopodobieństwo poprawnego prowadzenia działań z zakresu optymalizacji i regulacji procesu dokręcania łączników gwintowych.

UWAGA!

Na życzenie Klienta, szkolenie może zostać rozszerzone o dodatkowy dzień, w którym przeprowadzony zostanie warsztat w procesie Klienta – zdobyta podczas szkolenia wiedza praktykowana zostanie z użyciem narzędzi Klienta.

Oferta obejmuje

• Udział w szkoleniu.
• Materiały w formie papierowej.
• Certyfikat uczestnictwa w szkoleniu.
• 4-miesięczne konsultacje po szkoleniu.